Bronchofiberoskopia jest metodą inwazyjną mającą zastosowanie w diagnostyce chorób płuc i górnych dróg oddechowych.
Badanie bronchoskopowe jest badaniem wysokospecjalistycznym, wykonywanym przez doświadczonego lekarza w warunkach bloku operacyjnego lub sali zabiegowej (z dostępem do tlenu, sprzętu resuscytacyjnego oraz urządzeń umożliwiających monitorowanie funkcji życiowych i prowadzenie wentylacji mechanicznej)
Do planowej bronchoskopii chory powinien być odpowiednio przygotowany, tj. powinien pozostawać na czczo co najmniej 6 godzin oraz mieć wykonane badania dodatkowe: morfologię, badania układu krzepnięcia, gazometrię, RTG klatki piersiowej.
Badanie bronchofiberoskopowe wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub w sedoanalgezji z udziałem zespołu anestezjologicznego.
Badanie przeprowadza się wprowadzając instrument ze światłowodem (bronchofiberoskop) przez nos, przez usta, przez rurkę intubacyjną (u chorych zaintubowanych) lub przez rurkę tracheotomijną (u chorych z tracheostomią). Po wprowadzeniu instrumentu na głębokość głośni ocenia się krtań, ze szczególnym uwzględnieniem oceny strun głosowych, następnie wprowadza się fiberoskop do tchawicy, dalej do prawego oraz lewego oskrzela dokonując wizualnej oceny dróg oddechowych. Poza wizualną oceną dróg oddechowych, badanie bronchoskopowe umożliwia ewentualne pobranie materiału do oceny bakteriologicznej, cytologicznej lub histopatologicznej.
Wskazania do badania bronchoskopowego dzielimy na diagnostyczne i lecznicze. Do wskazań diagnostycznych zaliczamy: krwioplucie, chrypkę, skurcz krtani, duszność o niewyjaśnionej przyczynie, przedłużające się lub nawracające zapalenia płuc, uraz dróg oddechowych, podejrzenie nowotworu dróg oddechowych. Do wskazań leczniczych należą: oczyszczenie drzewa oskrzelowego z zalegającej wydzieliny, usunięcie ciała obcego z dróg oddechowych, tamowanie krwawienia z dróg oddechowych, dooskrzelowe podanie leków, udrożnienie zwężeń dróg oddechowych.
Bronchoskopia jest zabiegiem obarczonym niewielkim procentem powikłań. Należą do nich: uszkodzenie dróg oddechowych, krwawienie z dróg oddechowych, chrypka, kaszel, spazm oskrzelowy, niedotlenienie, zaburzenia rytmu serca, obrzęk płuc, odma opłucnowa lub śródpiersia, przejściowy wzrost temperatury ciała.
- Drukuj
- Powrót
