Tętnice wieńcowe zaopatrują serce w krew dostarczając mu wymaganego do pracy tlenu. U osób z chorobą wieńcową odkładające się złogi miażdżycowe stopniowo zwężają tętnice wieńcowe. Sprawia to, że krew z coraz wiekszym trudem przepływa przez te naczynia. Powoduje to zmniejsznie się ilości tlenu dostarczanego do serca. W konsekwencji prowadzi to do dolegliwości w postaci bólu, ucisku, kłucia, uczucia ciężkości lub dyskomfortu w klatce piersiowej. Może także z czasem dojść to całkowitego zamknięcia jednej lub wielu tętnic wieńcowych powodując zawał serca.
Celem zabiegu pomostowania wieńcowego jest poprawa ukrwienia mięśnia sercowego. Kardiochirurg w trakcie operacji przy użyciu Pani/a własnych tętnic z klatki piersiowej lub ręki oraz żył wykona pomosty omijające miejsce zwężenia w tętnicy wieńcowej serca. Spowoduje to poprawę ukrwienia serca oraz zwiększy ilości dopływjącego do niego tlenu.
Korzyści z zabiegu
Korzyści z zabiegu pomostowania wieńcowego są różne w zależności od pacjenta. Zabieg ten powinien:
- zmniejszyć/ zlikwidować dolegliwości bólowe w klatce piersiowej
- poprawić wydolność fizyczną
- zwiększyć szansę na dłuższe życie
Zabieg pomostowania aortalno-wieńcowego nie leczy miażdżycy. Nie zwolni Pani/a z konieczności dalszego przyjmowania leków. W dalszym ciągu nawet po zabiegu mogą tworzyć się nowe złogi w tętnicach wieńcowych. Może Pan/i zmniejszyć jednak ryzyko nawrotu dolegliwości w przyszłości kontrolując czynniki ryzyka choroby (rzucenie palenia, odpowiednia dieta, ćwiczenia fizyczne, unikanie stresów) oraz ściśle stosując się do zaleceń Pani/a lekarza prowadzącego.
Na czym polega operacja?
W pierwszym etapie operacji pobiera się zdrowe naczynia (tętnice, żyły) które zostaną wykorzystane jako pomosty do ominięcia zwężeń w tętnicach wieńcowych serca. W kolejnym etapie kardiochirurg łączy pobrane naczynia z tętnicami wieńcowymi omijając zwężenia, poprawiając tym dostarczanie krwi do serca.
Aby móc zoperować Pani/a serce kardiochirurg może użyć jednej z dwóch technik:
- Pani/a serce zostanie zatrzymane w czasie operacji. Na ten czas zastąpi je maszyna do krażenia pozaustrojowego (tzw. płuco-serce)
- Operacja zostanie przeprowadzona na bijącym sercu przy użyciu odpowiednich stabilizatrów umożliwiających wszczepienie pomostów.
Operacja trwa zwykle od 2 do 4 godzin.
Ryzyko operacji kardiochirurgicznych
Każdy zabieg kardiochirurgiczny niesie ze soba ryzyko wystąpienia powikłań. Wśród możliwych powikłań mogą wystąpić:
- krwawienie mogące wymagać przetoczeń preparatów krwiopochodnych i/lub ponownego otwarcia klatki piersiowej;
- różnego rodzaju zaburzenia rytmu serca niekiedy wymagające czasowego lub stałego zastosowania stymulatora serca;
- przejściowe zaburzenia pamięci, koncentracji, orientacji niekiedy silnie wyrażona psychoza;
- infekcje ran pooperacyjnych na klatce piersiowej, nodze lub ręce;
- infekcje wewnątrz klatki piersiowej;
- infekcje wszczepionych protez zastawkowych czy pierścieni;
- utrzymujące się przez długi czas dolegliwości bólowe miejsc operowanych;
- zaburzenia czucia w obrębie klatki piersowej, nogi lub ręki;
- udar mózgu mogący powodować trwałe uszkodzenia neurologiczne;
- ostre niedokrwienie kończyn wymagające interwencji chirurgicznej do amputacji kończyny włącznie;
- choroby jamy brzusznej wymagające interwencji chirurgicznej;
- zawał serca;
- konieczność mechanicznego wspomagania serca;
- zamknięcie wszczepionego pomostu wymagające ponownej operacji lub innego leczenia;
- niewydolność nerek wymagająca dializoterapii;
- odleżyny;
- niewydolność oddechowa wymagająca respiratoroterapii;
- gromadzenie się płynu lub powietrza w jamach opłucnowych wymagające założenia drenażu klatki piersiowej;
- infekcyjne zapalenie wsierdzia;
- tworzenie skrzepów na wszczepionych zastawkach ;
- zakrzepica żylna;
- zatorowość płucna;
- śmierć;
Ryzyko wystąpienia powyższych powikłań zależy od wielu czynników takich jak Pani(a) wiek, stan zdrowia przed operacją czy pilność operacji.
- Drukuj
- Powrót
