Zabieg polega na rozcięciu tchawicy i wprowadzeniu do niej rurki.
Można wyróżnić:
• tracheotomię planową,
• tracheotomię nagłą.
Wskazania do wykonania tracheotomii:
• ciężkie urazy twarzoczaszki,
• oparzenia dróg oddechowych,
• zmiany nowotworowe krtani,
• jako wstęp do wykonania rozległej operacji jamy ustnej, gardła i krtani,
• obustronne porażenie fałdów głosowych,
• konieczność przewlekłej sztucznej wentylacji (respirator),
• nadmiar zalegającej wydzieliny oskrzelowej,
• przedłużona intubacja,
• przed radioterapią.
Jest to jedna z najstarszych procedur chirurgicznych. Często jest to zabieg ratujący życie, wykonywany w warunkach szpitalnych.
1 - Struny głosowe
2 - Chrząstka tarczowata
3 - Chrząstka pierścieniowata
4 - Chrząstki tchawicy
5 - Balon służący do fiksacji rurki
Wykonanie zabiegu tracheotomii
Zabieg tracheotomii polega na pionowym lub rzadziej poziomym nacięciu skóry poniżej chrząstki pierścieniowatej krtani. Następnie po wypreparowaniu i przecięciu mięśni powierzchownych szyi
i mięśni podgnykowych dochodzi się do gruczołu tarczowego, który zsuwa się odsłaniając chrząstki tchawicy. Przy pomocy skalpela wycina się w chrząstce tchawicy (zazwyczaj druga lub trzecia chrząstka poniżej chrząstki pierścieniowatej krtani) okienko, przez które wprowadza się rurkę tracheotomijną.
Możliwe powikłania:
1. W czasie tracheotomii:
– odma opłucnowa lub odma śródpiersia,
– przetoka tchawiczo-przełykowa,
– uszkodzenie większych naczyń lub nerwu krtaniowego wstecznego
– krwawienie,
– uszkodzenie tylnej ściany tchawicy.
2. Po tracheotomii
– zatkanie wydzielinami i śluzem,
– wysunięcie rurki tracheotomijnej,
– krwawienie,
– zwężenie tchawicy,
– przetoka tchawiczo-przełykowa,
– zakażenia przyranne.
- Drukuj
- Powrót
