OPIS ZABIEGU
Zabieg wszczepienia stentu do tętnicy szyjnej przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Aby dostać się do tętnicy szyjnej nakłuwa się najpierw zwykle tętnicę udową. Po nakłuciu tętnicy wprowadza się do niej koszulkę naczyniową (rodzaj plastikowej rurki, przez którą wprowadza się kolejne niezbędne cewniki). Po wprowadzeniu koszulki do tętnicy podaje się środek zmniejszający krzepnięcie (heparynę). W następnym etapie do okolicy łuku aorty skąd odchodzą tętnice szyjne wprowadza się specjalny cewnik, który wprowadza się następnie do tętnicy szyjnej po stronie zwężenia.
Po wykonania arteriografii (podaniu kontrastu) i potwierdzeniu obecności zwężenia do tętnicy szyjnej zamiast cewnika wprowadza się długą koszulkę naczyniową. Przez nią do miejsca zwężenia wprowadza się stent. Zanim to jednak nastąpi cienkim prowadnikiem (bardzo cienki drucik z giętkiego materiału) przechodzi się przez miejsce zwężenia tak, aby po nim wprowadzić w to miejsce stent. Niezbędnym elementem zmniejszającym ryzyko udaru mózgu jest założenie do tętnicy szyjnej tak zwanej neuroprotekcji mającej zapobiec przemieszczeniu się materiału zatorowego powyżej do naczyń mózgu. Może ona mieć charakter filtra (parasolki) zakładanej powyżej zwężenia lub też może mieć postać balonów zamykających przepływ w tętnicy szyjnej wspólnej i zewnętrznej, dzięki czemu krew czasowo przestaje płynąc w kierunku mózgu. Umieszczenie systemu neuroprotekcji jest elementem większości zabiegów na tętnicach szyjnych. Po założeniu neuroprotekcji do tętnicy szyjnej wspólnej i wewnętrznej implantowany jest stent –tak, aby objąć i poszerzyć miejsce zwężenia. Po założeniu stentu trzeba go często poszerzyć (odprężyć) balonem tak, aby uzyskać oczekiwany efekt. Zabieg kończyn arteriografia kontrolna. Następnie usuwa się koszulkę i prowadniki z tętnicy udowej w pachwinie.
POSTĘPOWANIE PO ZABIEGU
Bezpośrednio po zabiegu będzie Pani/Pan przebywać w sali intensywnego nadzoru pooperacyjnego. Monitorowane będzie ciśnienie tętnicze, akcja serca oraz stan neurologiczny.
Po zabiegu obowiązuje całkowity zakaz jedzenia i picia, można delikatnie gazikiem zwilżać usta i język. Zakaz jedzenia i picia obowiązuje Panią/Pana do czasu wprowadzenia odpowiedniej diety przez lekarzy. Zapewniamy, że otrzyma Pani/Pan odpowiednią i niezbędną ilość i jakość żywienia w formie podawanych dożylnie kroplówek.
MOŻLIWE POWIKŁANIA
Operacja ma na celu leczenie Pana/Pani choroby. Pomimo dużego doświadczenia i staranności zespołu operującego może czasami dojść do powikłań, nie zawsze niestety możliwych do przewidzenia, w szczególności w przypadku zabiegów wykonywanych w obrębie tętnic szyjnych. Wystąpieniu powikłań sprzyja: zły stan ogólny, zawansowane zmiany miażdżycowe, przebyty udar mózgu, niedrożność innych naczyń domózgowych, otyłość, cukrzyca, konieczność powtórnej operacji, zły stan uzębienia, operacja przeprowadzana w trybie nagłym, choroby dodatkowe (serca, wątroby, płuc), krwotok i wstrząs.
Do najczęstszych powikłań należy:
Powikłania ogólne:
- Krwawienie lub krwiak w miejscu wkłucia do tętnicy – wymagające niejednokrotnie operacji.
- Reakcja alergiczna na kontrast konieczny do wykonania arteriografii – pokrzywka, swędzenie, duszności, drgawki, a w skrajnych przypadkach zatrzymanie akcji serca.
- Zakażenie wirusem HIV lub zapalenia wątroby,
- Niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał serca,
- Ostra niewydolność nerek lub też zaostrzenie niewydolności nerek (powikłanie po podaniu kontrastu)
- Ostra niewydolność oddechowa – może wymagać wielodniowej terapii przy pomocy respiratora i tracheotomii (wprowadzenia rurki inkubacyjnej do tchawicy),
- Zapalenie płuc
- Zakrzepica żył głębokich i zator tętnicy płucnej
- Krwawienie z przewodu pokarmowego – często związane z koniecznością podawania leków przeciwkrzepliwych,
- Zgon – najczęściej, jako skutek wymienionych powikłań lub też niewydolności różnych narządów bądź też w przebiegu okołooperacyjnego udaru mózgu
Powikłania szczególne:
Najistotniejsze powikłania związane są z ryzykiem wystąpienia w trakcie zabiegu niedokrwienia mózgu. Groźnym powikłaniem stentowania tętnic szyjnych jest przemijające lub utrwalone niedokrwienie mózgu (udar niedokrwienny), będące następstwem ostrego zakrzepu tętnicy bądź stentu lub przemieszczeniem się fragmentu blaszki miażdżycowej.
Do powikłań neurologicznych dojść może zarówno w trakcie zabiegu jak i w okresie 24 lub więcej godzin po nim. Dlatego tez chory w okresie początkowym wymaga bezwzględnie wzmożonej obserwacji. Odsetek tego rodzaju powikłań u chorych bezobjawowych wynosi 1-3%, u chorych po przejściowym niedokrwieniu mózgu 5-6% a u chorych po udarze mózgu 6-10%. Możliwym, choć bardzo niepożądanym wynikiem końcowym przebytej operacji jest zgon chorego na wskutek występujących powikłań. Do powikłań neurologicznych dojść może również w wyniku wzmożonego napływu krwi do mózgu po usunięciu zwężenia – może to powodować bóle głowy lub nawet krwotok domózgowy. Opisywane są również przypadki ukrwotocznienia ogniska udarowego w sytuacji, gdy przywrócono prawidłowy napływ krwi do mózgu. Po zabiegu stentowania tętnicy szyjnej w związku z uciskiem stentu na ścianę tętnicy i obecne tam baroreceptory (receptory ciśnienia tętniczego) dojść może spadku ciśnienia tętniczego – najczęściej przejściowego. Mogą wystąpić również powikłania miejscowe takie jak pęknięcie tętnicy szyjnej wymagające często operacji, jej rozwarstwienie czy też przemieszczenie zatoru do naczyń śródczaszkowych. Nie można też zapomnieć o powikłaniach związanych z wprowadzeniem koszulki lub stentu do naczynia przez tętnicę udową. Prowadzić to może do wystąpienia objawów ostrego niedokrwienia kończyny mogących wymagać kolejnych zabiegów i w przypadku chorych z zaawansowanymi zmianami miażdżycowymi mogących prowadzić nawet do utraty kończyny.
Powikłania odległe, które pojawiają się zwykle po kilku miesiącach lub latach od operacji to ponowne zwężenia tętnic szyjnych lub też zatkanie tętnicy.
W czasie zabiegu i w okresie pooperacyjnym mogą wystąpić również inne rzadkie lub nawet niespotykane dotąd powikłania o nieznanym przebiegu i następstwach
- Drukuj
- Powrót
