OPIS ZABIEGU
Operacja żylaków kończyn dolnych ma na celu usunięcie poszerzonych patologicznie oraz niewydolnych żył powierzchownych. Po zakwalifikowaniu do operacji konieczne jest przeprowadzenie podstawowych badań. Rozległość operacji jest zależna od zaawansowania zmian w układzie żył powierzchownych. Rozległość zmian w żyłach powierzchownych określa się na podstawie badania ultrasonograficznego. Wynik tego badania decyduje o wyborze metody leczenia żylaków. Oprócz badania ultrasonograficznego żył należy oznaczyć grupę krwi, morfologię, parametry krzepnięcia, poziom glukozy, kreatyniny, sodu i potasu w surowicy krwi. Operację żylaków kończyn dolnych, zależnie od jej rozległości, można wykonać w znieczuleniu miejscowym, przewodowym (dolędźwiowym) lub rzadziej w ogólnym.
Znieczulenie ogólne jest bardziej komfortowe, gdyż znosi nie tylko ból, ale i świadomość, jest jednak bardziej obciążające dla chorego. Najczęściej operacje żylaków kończyn dolnych wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub przewodowym. Zaletą znieczulenia miejscowego jest jego wyższe bezpieczeństwo dla pacjenta jak również fakt, że bezpośrednio po zabiegu pacjent może zostać uruchomiony, co zdecydowanie korzystnie wpływa na zmniejszenie ryzyka powikłań zakrzepowych. U chorych o podwyższonym ryzyku zakrzepicy pacjent kwalifikowany do operacji żylaków otrzymuje dodatkowo heparynę drobnocząsteczkową we wstrzyknięciu podskórnym – postępowanie to związane jest z profilaktyką powikłań zakrzepowych.
Podczas klasycznej operacji żylaków kończyn dolnych usuwa się poszerzone żyły (żylaki) o różnym umiejscowieniu oraz podwiązuje lub usuwa jedną lub dwie główne żyły powierzchowne – żyłę odpiszczelową i/lub odstrzałkową. O tym, czy główne żyły wymagają usunięcia decyduje wydolność ich zastawek i ich poszerzenie określane w badaniu ultrasonograficznym. Usuwanie żylaków wymaga zwykle licznych, niewielkich nacięć skóry. Żylaki usuwa się przy pomocy delikatnych narzędzi chirurgicznych. W przypadku konieczności podwiązania lub usunięcia żyły odpiszczelowej konieczne będzie większe cięcie w pachwinie; w przypadku podobnego zabiegu żyły odstrzałowej podobne cięcie w dole podkolanowym. Żyłę odstrzałową lub odpiszczelową usuwa się często z wykorzystaniem specjalnej sondy, którą wprowadza się do światła żyły i przy jej pomocy usuwa.
Operację kończy zeszycie ran, założenie opatrunków oraz opasek elastycznych. Jeśli operację przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym, zwykle chory może opuścić szpital tego samego dnia. Jeśli operację wykonano w znieczuleniu przewodowym lub ogólnym, chory zwykle może opuścić szpital następnego dnia. Po wyjściu ze szpitala będzie Pan/Pani wymagał/a kontroli ambulatoryjnej oraz stosowania pończochy przeciwżylakowej.
Należy podkreślić to jeszcze raz. Ostateczny rodzaj operacji jest ustalany przez zespół operujący w czasie trwania zabiegu, dlatego też prosimy zawsze w przypadku każdej operacji o wyrażenie zgody na szerszy zakres zabiegów i ewentualne rozszerzenie zabiegu o ile będzie to konieczne
POSTĘPOWANIE PO ZABIEGU
Bezpośrednio po zabiegu będzie Pani/Pan przebywać w sali pooperacyjnej, w przypadku licznych obciążeń lub rozległego zabiegu trafi Pani/Pan do Oddziału Intensywnego Nadzoru Chirurgicznego lub do Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii.
Bezpośrednio po zabiegu obowiązuje całkowity zakaz jedzenia i picia, można delikatnie gazikiem zwilżać usta i język. Zakaz jedzenia i picia obowiązuje Panią/Pana do czasu wprowadzenia odpowiedniej diety przez lekarzy.
MOŻLIWE POWIKŁANIA
Pomimo dużego doświadczenia i staranności zespołu operującego może czasami dojść do powikłań. Wystąpieniu powikłań sprzyja: zły stan ogólny, niedożywienie, niehigieniczny tryb życia, otyłość, cukrzyca, konieczność powtórnej operacji, operacja przeprowadzana w trybie nagłym, choroby dodatkowe (serca, wątroby, płuc).
Zabieg operacyjny nie przebiega identycznie u każdego chorego. Zależy to od jego budowy anatomicznej, stanu odżywienia, stopnia zaawansowania choroby podstawowej i chorób współistniejących oraz od jego stanu ogólnego. Różne, trudne do przewidzenia trudności techniczne występujące podczas zabiegu operacyjnego mogą spowodować, że pomimo starań lekarzy podczas operacji, jak i po jej zakończeniu może dojść do wystąpienia powikłań.
Operacja żylaków kończyn dolnych może wiązać się z wystąpieniem wymienionych poniżej powikłań śródoperacyjnych i pooperacyjnych (wczesnych i późnych):
- zakrzepicą żył głębokich. Objawy zakrzepicy żył głębokich to obrzęk i ból kończyny. Zakrzepica żył głębokich może być powikłana zatorowością płucną. Objawami zatorowości płucnej mogą być nagła duszność, ból w klatce piersiowej, krwioplucie, spadek ciśnienia tętniczego krwi, przyśpieszenie czynności serca, utrata przytomności, zatrzymanie akcji serca.
- zakrzepica (zakrzepowe zapalenie) żył powierzchownych.
- uszkodzenia sąsiednich narządów (np. tętnicy udowej, żyły udowej, węzłów chłonnych, nerwów). Ryzyko wzrasta przy znacznej otyłości, przy zaburzonych stosunkach anatomicznych, u chorych, którzy poprzednio przebyli zabiegi operacyjne w okolicy pachwinowej, u chorych po przebytych rozległych stanach zapalnych, urazach, napromienianiu tej okolicy.
- uszkodzeniem nerwów czuciowych w obrębie łydki. Jest powikłanie niegroźne, ale może być uciążliwe. Może prowadzić do przeczulicy lub niedoczulicy skóryw obrębie dalszej części goleni.
- krwawienia śród i pooperacyjnego, przy których zachodzi konieczność transfuzji krwi, rozszerzenia zabiegu lub reperacji
- zaburzeń oddychania aż do niewydolności oddechowej wywołanej np. zatorowością płucną lub też uczuleniem na środek wykorzystywany do znieczulenia miejscowego
- zakażenia rany pooperacyjnej. Może to prowadzić do przedłużonego gojenia, a czasem do powstawania ropni lub przetok w ranie pooperacyjnej. Może także być przyczyną krwotoków.
- wyciek chłonki z rany pooperacyjnej. Może trwać długo, jest bardzo trudny do leczenia. Przedłuża gojenie się rany i opóźnia powrót do normalnej aktywności. Może sprzyjać zakażeniu rany pooperacyjnej.
- przebarwień skóry
- utrzymujących się długo krwiaków tkanki podskórnej – często pozostawiających zbliznowacenia
- zakażenia wirusem zapalenia wątroby (tzw. żółtaczki zakaźnej);
- uszkodzenie skóry przez środki dezynfekujące
- powstaniem dużych, szpecących i przeszkadzających blizn, które mogą powstawa w przypadku skłonności osobniczych lub powikłań w procesie gojenia;
- obrzęku limfatycznego kończyny (choroba zwykle przebiega w sposób przewlekły)
- Drukuj
- Powrót