OPIS ZABIEGU
Operacja przepukliny brzusznej przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym (dokładnych informacji na temat znieczulenia i możliwych jego powikłań udzieli lekarz anestezjolog podczas badania).
Przed operacją konieczne jest zwykle zacewnikowanie pęcherza moczowego i wprowadzenie zgłębnika do żołądka. Istnieje klika sposobów naprawy chirurgicznej przepukliny brzusznej. Operacja może polegać na bezpośrednim zeszyciu powięzi i tkanek tak, aby zlikwidować wrota przepukliny (tego rodzaju zabieg jest zwykle wykonywany w przypadku małych przepuklin. W sytuacji, gdy rozejście tkanek (wrota przepukliny) są bardzo szerokie, stosowane są zwykle tak zwane metody beznapięciowe - polegają one na zaopatrzeniu przepukliny bez zszywania tkanek pod napięciem. Większość metod beznapięciowych polega na zastosowaniu wszczepu syntetycznego (siatki), który umieszcza się w obrębie powłok brzusznych i mocuje szwami do otaczających tkanek. Taka technika operacyjna pozwala na obniżenie częstości nawrotów przepuklin brzusznych w przypadku dużych przepuklin brzusznych.
Zabieg operacyjny przepukliny brzusznej polega na wykonaniu cięcia w okolicy worka przepuklinowego, tak by uzyskać dostęp do brzegów powięzi, która stanowi ograniczenie wrót przepukliny. Wielkość cięcia zależy od warunków miejscowych, otyłości oraz wielkości wrót przepukliny. Po wypreparowaniu worka przepuklinowego jego zawartość odprowadzana jest do jamy otrzewnej. W przypadku wątpliwości, co do ukrwienia narządów wewnętrznych jamy brzusznej konieczne jest czasem poszerzenie cięcia celem uzyskania lepszego wglądu do jamy otrzewnej (może się tak zdarzyć w przypadku przepukliny uwięźniętej, gdy zawartość worka przepuklinowego wychodzi poza powłoki brzucha i dodatkowo dochodzi do ich ucisku w obrębie ciasnych wrót przepukliny). W przypadku niedokrwienia jelita lub jego martwicy lub też podobnych zmian w obrębie sieci lub innych struktur obecnych w worku przepukliny może być konieczna ich resekcja. Po odprowadzeniu zawartości worka przepuklinowego do jamy otrzewnej i zeszyciu stanowiącej jego ścianę otrzewnej mamy do wyboru wspomniane dwie najczęściej stosowane metody leczenia. Jedna z nich polega na zeszyciu (najczęściej szwami pojedynczymi) powłok w zakresie zdrowych tkanek (najczęściej dotyczy to brzegów powięzi po ich wypreparowaniu). Drugim sposobem jest umieszczeniu siatki (sztucznego materiału) w powłokach brzusznych (na różnej głębokości w zależności od rodzaju zabiegu) i przyszyciu jej do otaczających tkanek (to znaczy do rozcięgien mięśni brzucha). Stosowana siatka może być wykonana z materiału niewchłanianego (np. polipropylenu) lub może być częściowo wchłanialna. Wybór rodzaju i wielkości siatki zostanie dokonany przez chirurga na podstawie oceny wielkości ubytku powłok stanowiącego wrota przepukliny oraz w oparciu o ocenę warunków miejscowych.
Po otwartym zaopatrzeniu przepukliny brzusznej może być konieczne umieszczenie w powłokach brzusznych kilku drenów, które zostaną usunięte w ciągu kilku dni po zabiegu. Następnie zeszywana jest skóra i tkanka podskórna na miejscem zaopatrzenia (zeszycia) wrót przepukliny. Pacjenci po zaopatrzeniu przepuklin powłok brzusznych wymagają zwykle kilkudniowej hospitalizacji przed wypisaniem ze szpitala. Podczas uruchomienia pacjenta po zabiegu obowiązuje zakaz podnoszenia i dźwigania jak również zalecamy noszenie pasa przepuklinowego w celu odciążenia powłok jamy brzusznej.
W przypadku Pani/Pana operacji zostanie Pani/Panu zaproponowany określony rodzaj operacji przepukliny brzusznej – ze względu na warunki miejscowe, które będziemy w stanie ocenić jednak dopiero w trakcie operacji może zaistnieć konieczność rozszerzenia zabiegu i u osoby, u której nie planowaliśmy wszczepić siatki będzie jednak trzeba to zrobić. Podobnie wygląda kwestia decyzji, co do ewentualnej konieczności wykonania resekcji niedokrwionych narządów.
Należy podkreślić to jeszcze raz. Ostateczny rodzaj operacji jest ustalany przez zespół operujący w czasie trwania zabiegu. Ze względu na to, że będzie Pani/Pan znieczulony ogólnie, czyli w narkozie, nie ma możliwości poinformowania Pani/Pana o rozpoznaniu śródoperacyjnym i zebranie wówczas właściwej zgody na ten ostateczny zabieg. Dlatego też prosimy zawsze w przypadku tego rodzaju operacji o wyrażenie zgody na szerszy zakres zabiegów, mimo iż w większości przypadków ich wykonanie nie będzie konieczne.
POSTĘPOWANIE PO ZABIEGU
Bezpośrednio po zabiegu będzie Pani/Pan przebywać w sali pooperacyjnej, w przypadku licznych obciążeń lub rozległego zabiegu trafi Pani/Pan do Oddziału Intensywnego Nadzoru Chirurgicznego lub do Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii.
Po zabiegu obowiązuje całkowity zakaz jedzenia i picia, można delikatnie gazikiem zwilżać usta i język. Zakaz jedzenia i picia obowiązuje Panią/Pana do czasu wprowadzenia odpowiedniej diety przez lekarzy – nieprzestrzeganie tego zakazu może doprowadzić do bardzo poważnych powikłań, co może doprowadzić do zagrożenia życia Pani/Pana. Zapewniamy, że otrzyma Pani/Pan odpowiednią i niezbędną ilość i jakość żywienia w formie kroplówek.
W przypadku dużych lub powikłanych przepuklin, ze względu na niedrożność porażenną jelit – brak ruchów jelit - w okresie pooperacyjnym, wynikające z samego faktu operacji jak i stosowanych leków do znieczulenia, konieczne może być dłuższe utrzymywanie sondy w żołądku i zakazu jedzenia i picia oraz będą wykonywane lewatywy.
W miarę postępu gojenia Pani/Pana dieta będzie stopniowo rozszerzana i kolejne posiłki do niej dodawane.
MOŻLIWE POWIKŁANIA
Operacja ma na celu leczenie przepukliny stanowiącej zagrożenie dla Pani/Pana zdrowia i życia. Wystąpieniu powikłań sprzyja: zły stan ogólny, wyniszczenie, zaawansowana choroba nowotworowa, niehigieniczny tryb życia, otyłość, cukrzyca, konieczność powtórnej operacji, zły stan uzębienia, operacja przeprowadzana w trybie nagłym, choroby dodatkowe (serca, wątroby, płuc).
Powikłania związane z opisywaną techniką operacyjną mogą być związane ze stosowanym znieczuleniem lub dotyczyć leczenia chirurgicznego.
1. Znieczulenie ogólne:
Obecnie używane leki i sprzęt do znieczulenia ogólnego należą do bezpiecznych, ale metoda ta związana jest z ryzykiem powikłań. Do najczęstszych i najmniej poważnych należą chrypka i ból gardła związane z obecnością rurki intubacyjnej, a także długotrwała senność lub nudności i wymioty. Bardziej poważne powikłania to zaburzenia pracy serca i nieprawidłowa reakcja na leki stosowane do znieczulenia. W trakcie intubacji może dojść do uszkodzenia zębów, uszkodzenia tchawicy, obrzęku nagłośni. Zaburzenia ze strony układu krążenia mogą obejmować wzrost lub obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz zaburzenia rytmu serca. Możliwe są także powikłania neurologiczne, reakcje uczuleniowe na stosowane leki. U osób z dużymi przepuklinami brzusznymi zmieniony jest zwykle tor oddychania – podczas wdechu i wydechu dochodzi do przemieszczania się narządów brzusznych do worka przepuklinowego, przez co przepona brzuszna nie jest aktywna. Po zabiegu operacyjnym wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej, przez co osłabiony mięsień przepony nie jest w stanie zapewnić efektywnego oddychania. Konsekwencją może być niewydolność oddechowa w okresie pooperacyjnym. Można jej w pewnym stopniu zapobiec poprzez przedłużoną sztuczną wentylację lub intensywną rehabilitację i toaletę drzewa oddechowego w okresie pooperacyjnym. Bardzo ważnym elementem profilaktyki powikłań oddechowych jest poprawa kondycji fizycznej poprzez ćwiczenia, spacery i obniżenie masy ciała przed zabiegiem operacyjnym.
2. Powikłania chirurgiczne obejmują:
- nawrót przepukliny – dotyczy częściej pacjentów z nadwagą, problemami z gojeniem, zakażeniem skóry, chorych pracujących ciężko fizycznie i podnoszących ciężary
- rozejście się szwów rany (ewentracja) - spotykane najczęściej w przypadku infekcji rany lub tez zaburzeń gojenia.
- krwiak rany - małe krwiaki leczy się zachowawczo, gdy powstały krwiak jest duży i daje dolegliwości bólowe możliwa jest operacyjna ewakuacja krwiaka. Duże
- krwiaki po operacjach przepuklin obserwuje się rzadko, nie można ich jednak nigdy w 100% wykluczyć.
- surowiczak - to zbiornik płynu surowiczego w ranie. Większość surowiczaków wchłania się spontanicznie w ciągu 6-8 tygodni, zatem nie wymaga interwencji chirurgicznej. Niekiedy konieczne jest nakłucie i odessanie surowiczaka lub też leczenie operacyjne.
- ropienie rany. W przypadku infekcji rany, do której wszczepiono siatkę,u pacjentów, u których doszło do infekcji rany i siatki może zaistnieć konieczność usunięcia siatki z rany, jako ciała obcego.
- ryzyko zgonu po operacji przepuklin jest większe po operacjach w trybie doraźnym lub wówczas, gdy wykonywana jest resekcja jelita.
- niedrożność przewodu pokarmowego – może być powodowana zrostami w otrzewnej, niedrożnością jelita po jego resekcji
- uszkodzenie tkanek miękkich i skóry poprzez środki dezynfekujące lub prąd elektryczny – używamy wysokiej klasy środki dezynfekujące jednakże istnieje niebezpieczeństwo reakcji uczuleniowej podczas przygotowywania pola operacyjnego; podczas zabiegu używany jest do preparowania tkanek nóż elektryczny – istnieje możliwość powstania łuku elektrycznego i oparzenia skóry
Mogą również wystąpić powikłania tzw. niechirurgiczne, często wynikające z licznych chorób towarzyszących i stanu ogólnego. Należą do nich: zawał serca, zakrzepica żył głębokich i powierzchownych oraz zator tętnicy płucnej, udar mózgu, niewydolność serca, niewydolność oddechowa, infekcje i inne aż do śmierci włącznie. Ryzyko ich wystąpienia staramy się minimalizować poprzez właściwe przygotowanie przedoperacyjne i konsultacje z innymi specjalistami.
- Drukuj
- Powrót