OPIS ZABIEGU
Operacja będzie przeprowadzono w znieczuleniu ogólnym, czyli w tzw. narkozie. Rana będzie duża, najczęściej w linii pośrodkowej ciała, od mostka następnie przy pępku
i dalej w stronę spojenia łonowego – długość cięcia zależy od wielu czynników m.in. od wielkości guza, lokalizacji guza, warunków indywidualnych pacjenta. Najczęstsze linie cięcia przedstawiono na rysunku obok.
Dopiero po otwarciu jamy brzusznej chirurg operujący bada dokładnie wszystkie narządy jamy brzusznej i wówczas zostaje podjęta decyzja o rodzaju zabiegu, rozległości zabiegu, które narządy należy usunąć, czy w całości czy też tylko częściowo. Najczęściej zachodzi potrzeba wycięcia guza z częścią przewodu pokarmowego (jelita). Ze względu na zasięg choroby, czyli rozmiary guza, zajęcie otaczających sąsiadujących narządów, może zajść konieczność usunięcia narządu sąsiadującego z guzem (np. nerki, moczowodu, macicy, pęcherza moczowego, śledziony, żołądka, trzustki, wątroby), narządu z guzem przerzutowym (np. części wątroby) oraz węzłów chłonnych. Zabieg wycięcia guza polega na usunięciu guza wraz z przylegającym odcinkiem zdrowego jelita, aby zwiększyć pewność usunięcia nowotworu w całości.
Jeśli pozwalają na to warunki śródoperacyjne odtwarza się następnie ciągłość przewodu pokarmowego – technik odtworzenia jest wiele – decyzję o wybraniu właściwej podejmuje zespół operacyjny w każdym przypadku indywidualnie dostosowując ją do danego pacjenta. Najczęściej zeszywa się końce przewodu pokarmowego (jelita) ze sobą.
Czasami niestety zdarza się brak możliwości odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego, czyli nie można połączyć dwóch końców jelita i koniecznym staje się wytworzenie przetoki kałowej – sztucznego odbytu tzw. stomii. Jest to ujście jelita wyprowadzone na skórę brzucha poprzez dodatkowe niewielkie cięcie w powłokach jamy brzusznej. Lokalizacja sztucznego odbytu na skórze brzucha jest uzależniona od lokalizacji guza tzn. może znajdować się bądź po stronie prawej bądź lewej, poniżej lub powyżej pępka. Poprzez stomię będzie wydobywał się stolec do odpowiednich worków przyklejanych do skóry. W zależności od rozpoznania śródoperacyjnego i rozległości operacji sztuczny odbyt będzie już na stałe lub tylko na pewien czas – o tych szczegółach można się dowiedzieć dopiero po operacji.
Jeżeli konieczne będzie wyłonienie stomii, otrzyma Pan/Pani odpowiednie przeszkolenie w okresie pooperacyjnym do obsługi worków stomijnych.
W niektórych przypadkach usunięcie guza nie jest możliwe ze względu na rozległość choroby, przerzuty nowotworowe. Wówczas wykonuje się tzw. zespolenia omijające, które mają zabezpieczyć przed powstaniem niedrożności przewodu pokarmowego, co może doprowadzić do przedziurawienia przewodu pokarmowego i zapalenia otrzewnej.
Należy podkreślić to jeszcze raz. Ostateczny rodzaj operacji jest ustalany przez zespół operujący w czasie trwania zabiegu. Ze względu na to, że będzie Pani/Pan znieczulony ogólnie, czyli w narkozie, nie ma możliwości poinformowania Pani/Pana o rozpoznaniu śródoperacyjnym i zebranie wówczas właściwej zgody na ten ostateczny zabieg.
Dlatego też prosimy zawsze w przypadku operacji w obrębie przewodu pokarmowego o wyrażenie zgody na szeroki zakres zabiegów, włączając w to wytworzenie sztucznego odbytu, mimo iż w większości przypadków jego wykonanie nie będzie konieczne oraz zgoda na rozszerzenie zakresu zabiegu (wycięcie innych narządów dotkniętych choroba o ile możliwe i konieczne)
POSTĘPOWANIE PO ZABIEGU
Bezpośrednio po zabiegu będzie Pani/Pan przebywać w sali pooperacyjnej, w przypadku licznych obciążeń lub rozległego zabiegu trafi Pani/Pan do Oddziału Intensywnego Nadzoru Chirurgicznego lub do Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii.
Po zabiegu obowiązuje całkowity zakaz jedzenia i picia, można delikatnie gazikiem zwilżać usta i język. Zakaz jedzenia i picia obowiązuje Panią/Pana do czasu wprowadzenia odpowiedniej diety przez lekarzy – nieprzestrzeganie tego zakazu może doprowadzić do bardzo poważnych powikłań pod postacią rozejścia zespolenia przewodu pokarmowego, co może w konsekwencji doprowadzić do zapalenia otrzewnej i zagrożenia życia Pani/Pana. Zapewniamy, że otrzyma Pani/Pan odpowiednią i niezbędną ilość i jakość żywienia w formie kroplówek.
Ze względu na niedrożność porażenną jelit – brak ruchów jelit - w okresie pooperacyjnym, wynikające z samego faktu operacji jak i stosowanych leków do znieczulenia, konieczne może być długotrwałe utrzymywanie sondy w żołądku i zakazu jedzenia i picia oraz będą wykonywane lewatywy.
W miarę postępu gojenia Pani/Pana dieta będzie stopniowo rozszerzana i kolejne posiłki do niej dodawane.
MOŻLIWE POWIKŁANIA
Operacja ma na celu wyleczenie Pana/Pani z nowotworu i/lub też poprawę komfortu dalszego życia. Pomimo dużego doświadczenia i staranności zespołu operującego może czasami dojść do powikłań. Wystąpieniu powikłań sprzyja: zły stan ogólny, wyniszczenie, zaawansowana choroba nowotworowa, niehigieniczny tryb życia, otyłość, cukrzyca, konieczność powtórnej operacji, zły stan uzębienia, operacja przeprowadzana w trybie nagłym, choroby dodatkowe (serca, wątroby, płuc).
Do najczęstszych powikłań należy:
Powikłania ogólne:
- Krwawienie pooperacyjne lub krwiak – wymagające niejednokrotnie powtórnej operacji.
- Zakażenie rany pooperacyjnej – najczęściej zakażenie jest spowodowane bakteriami znajdującymi się na Pani/Pana skórze, które w warunkach fizjologicznych, czyli naturalnych, nie atakują Pani/Pana, ale w sytuacji tzw. stresu okołooperacyjnego, kiedy to obniża się odporność, atakują własny organizm. Dodatkowo podczas operacji w obrębie przewodu pokarmowego uwalniane są do pola operacyjnego bakterie kałowe znajdujące się wewnątrz jelit – one również często powodują zakażenie.
- W efekcie tych zakażeń dojść może również do powstania ropnia w jamie brzusznej lub miednicy.
- Rozejście rany pooperacyjnej z wydostaniem się jelit na zewnątrz jamy brzusznej, (jeśli wystąpi w bezpośrednim okresie pooperacyjnym) lub powstanie przepuklina w bliźnie, (jeśli wystąpi w odległym okresie pooperacyjnym w domu).
- Opóźnione gojenie lub gojenie poprzez wytworzenie przerosłej blizny tzw. keloid, co wynika z osobniczych wrodzonych skłonności do gojenia.
- Uszkodzenie nerwów – podczas przecinania powłok jamy brzusznej dochodzi do nieuniknionych przecięć małych niewidocznych dla nieuzbrojonego oka, gałęzi nerwowych mogących dawać objawy przeczulicy lub niedoczulicy skóry.
- Uszkodzenie tkanek miękkich i skóry poprzez środki dezynfekujące lub prąd elektryczny – używamy wysokiej klasy środki dezynfekujące jednakże istnieje niebezpieczeństwo reakcji uczuleniowej podczas przygotowywania pola operacyjnego; podczas zabiegu używany jest do preparowania tkanek nóż elektryczny – istnieje możliwość powstania łuku elektrycznego i oparzenia skóry.
- Reakcja alergiczna na leki, środki znieczulające, krew i preparaty krwi – pokrzywka, swędzenie, duszności, drgawki, a w skrajnych przypadkach zatrzymanie akcji serca.
- Zakażenie wirusem HIV lub zapalenia wątroby,
Powikłania specjalne:
- Nieszczelność zespolenia wytworzonego podczas odtwarzania ciągłości przewodu pokarmowego – defekt materiału, z którego wykonana jest szew chirurgiczny, martwica brzegów zespalanych jelit - wymaga najczęściej ponownej operacji i zwiększa ryzyko wyłonienia sztucznego odbytu.
- Tworzenie pooperacyjnych zrostów jelitowych – mogą doprowadzić do niedrożności przewodu pokarmowego a nawet spowodować wciągnięcie sztucznego odbytu do jamy brzusznej.
- Zmiana w oddawaniu stolca – ze względu na wycięcie kawałka przewodu pokarmowego spożyty pokarm nie znajduje się już w fizjologicznym jelicie – mogą wystąpić zaburzenia trawienia, zaburzenia przyswajania elementów pokarmu, biegunki lub zaparcia – często organizm musi się przystosować przez pewien czas do „nowych” warunków i wówczas te dolegliwości ustępują całkowicie lub znacznie się zmniejszają.
- Uszkodzenie innych narządów (np. innego odcinka jelita, śledziony, wątroby, moczowodu, nerwów, naczyń krwionośnych, pęcherza, macicy i innych). Ryzyko takiego uszkodzenia wzrasta przy znacznej otyłości, przy zaawansowanym stadium choroby, po przebytych zabiegach operacyjnych w obrębie jamy brzusznej, lub w stanach zapalnych w jamie brzusznej
- W przypadku wyłonionej stomii dojść może do jej martwicy, przepukliny okołostomijnej, zwężenia lub wciągnięcia stomii do jamy brzusznej.
- Wznowa procesu nowotworowego, pojawienie się przerzutów
Mogą również wystąpić powikłania tzw. niechirurgiczne, często wynikające z licznych chorób towarzyszących i stanu ogólnego. Należą do nich: zawał serca, zakrzepica żył głębokich i powierzchownych oraz zator tętnicy płucnej, udar mózgu, niewydolność serca, niewydolność oddechowa, infekcje i inne aż do śmierci włącznie. Ryzyko ich wystąpienia staramy się minimalizować poprzez właściwe przygotowanie przedoperacyjne i konsultacje z innymi specjalistami.
- Drukuj
- Powrót
