Wrodzona stopa końsko-szpotawa może występować jako wada jedno lub obustronna, jako wada izolowana, lub w połączeniu z innymi wadami narządów ruchu. Jest widoczna zaraz po urodzeniu. Przyczyny powstawania nie są do końca ustalone. Polega na patologicznym ustawieniu stopy z powodu przemieszczenia kości stępu (zwichnięcie kości łódkowatej z głowy kości skokowej); z towarzyszącymi zmianami w mięśniach, więzadłach i torebkach stawowych.
Cechuje ją:
- ustawienie końskie;
- odwrócenie (szpotawość) powodujące skręcenie podeszwy do wewnątrz;
- przywiedzenie przodostopia;
- wydrążenie sklepienia podłużnego stopy.
Leczenie należy rozpocząć zaraz po urodzeniu tak, aby w momencie, gdy dziecko zaczyna chodzić stopa była prawidłowo ustawiona. Leczenie polega na repozycji podwichnięcia kości łódkowatej i piętowej względem kości skokowej.
Leczenie zachowawcze polega na prowadzeniu odpowiednich ćwiczeń. Towarzyszy temu pobudzanie aktywności mięśni strzałkowych poprzez drażnienie brzegu zewnętrznego stopy. Efekt uzyskany ćwiczeniami jest stabilizowany w opatrunku gipsowym lub syntetycznym.
Wskazaniem do leczenia operacyjnego jest nieskuteczność postępowania zachowawczego powstanie korekcji rzekomej. Operujemy dzieci, u których podwichnięcia okołoskokowe potwierdzone zostało badaniem RTG, w 6-9 miesiąca życia, z stopą o długości > 8cm.
OPIS OPERACJI
Operacja polega na prawidłowym ustawieniu kości łódkowej względem głowy kości skokowej po usunięciu przeszkód tkankowych (przecięciu torebki stawu, wydłużeniu ścięgna m.piszczelowego tylnego, wydłużeniu ścięgna zginacza długiego paluch, wydłużeniu ścięgna Achillesa, przecięciu rozcięgna stopy wydłużeniu odwodziciela palucha). W przypadku dużych deformacji konieczne jest otwarcie stawu piętowo-sześciennego z wycięciem części kości piętowej. Uzyskane nastawienie stabilizujemy drutami Kirschnera wprowadzonymi przez piętę i I kość śródstopia). Dostępy operacyjne uzależnione są od stopnia nasilenia wady. Po operacji najpierw gips udowy przez 6 tygodni, potem usunięcie drutów Kirschnera i ponownie gips udowy przez 6-9 tygodni, następnie buty ortopedyczne (później wkładki do butów), oraz szyny stopowo-podudziowe do zakładania na noc.
Mimo prawidłowo wykonanej operacji u około 20% chorych występuje nawrót deformacji spowodowany zaburzeniami ukrwienia stopy, dającymi szybszy wzrost bocznej części stopy w stosunku do części przyśrodkowej, co wymaga to odrębnego postępowania leczniczego. U części dzieci w późniejszym okresie życia obserwujemy skrócenie długości goleni, zmniejszenie odwodu mięśni łydki, skrócenie długości stopy w stosunku do zdrowej kończyny.
Najczęściej spotykane powikłania leczenia operacyjnego:
- nawrót częściowy lub pełny deformacji stopy;
- zaburzenia ukrwienia stopy, z możliwością martwicy z niedokrwienia skory;
- zakażenie rany;
- zakażenie dookoła grotów stabilizujących kości;
- odleżyny pod gipsem;
- zaburzenia ukrwienia stopy, z możliwością martwicy włącznie z koniecznością amputacji.
- Drukuj
- Powrót
