Co to jest pozawałowe uszkodzenie przegrody międzykomorowej serca i wytworzenie nieprawidłowego przecieku?
Stwierdzono u Pana/Pani świeżo przebyty zawał mięśnia sercowego – to znaczy zamknęło się jedno z naczyń odżywiających serce. W tym obszarze serca przestała płynąć krew, wskutek czego doszło do obumierania fragmentu mięśnia sercowego. Serce w tym miejscu stało się znacznie mniej odporne na panujące w nim ciśnienie krwi, stąd wytworzyła się w nim „dziura” – nieprawidłowe połączenie pomiędzy lewą i prawą komorą serca. Jest to bardzo poważny stan, w którym znaczna część krwi zamiast trafiać do całego organizmu, wraca z powrotem do płuc (tak zwany przeciek wewnątrzsercowy). Serce jest przy tym dodatkowo mocno obciążane. Choroba ta wymaga leczenia zabiegowego – chirurgicznego lub przezskórnego. Wybór najwłaściwszej metody i czasu wykonania zabiegu jest efektem konsultacji pomiędzy kardiochirurgiem i kardiologiem opiekującym się Panem / Panią.
Na czym polega przezskórne zamknięcie pozawałowego przecieku w przegrodzie międzykomorowej?
Leczenie chirurgiczne polega na otwarciu klatki piersiowej i wszyciu w miejscu wytworzonego otworu specjalnej „łatki”. Z kolei leczenie przezskórne opiera się na założeniu w tym miejscu specjalnej „zatyczki”, wyglądem zbliżonej do dwóch połączonych ze sobą dysków. Obie te metody leczenia wiążą się z dość znacznym ryzykiem niepowodzenia i powikłań, dają jednak większe szanse na przeżycie obecnego stanu zdrowia niż nie podjęcie leczenia zabiegowego.
Przezskórna zamknięcie pozawałowego ubytku w przegrodzie międzykomorowej wykonuje się w pracowni cewnikowania serca (Zakładzie Kardiologii Inwazyjnej GCM) w znieczulenia miejscowym lub ogólnym (w zależności od stanu zdrowia pacjenta). Po miejscowym znieczuleniu skóry nakłuwa się żyłę w okolicy obojczyka oraz dodatkowo tętnicę i ewentualnie również żyłę w pachwinie. Przez te nakłute miejsca wprowadza się w okolice serca plastikowe rureczki (cewniki), które następnie umieszcza się w okolicy uszkodzonej przegrody serca. Kolejnym krokiem jest wprowadzenie do serca przez taki cewnik odpowiednio dobranej zatyczki, którą próbuje się tak umieścić, oby zamknąć nieprawidłowy otwór w sercu. Po umieszczeniu zatyczki odczepia się ją od cewnika i pozostaje ona w sercu na stałe.
Zabieg wykonywany jest pod kontrolą promieniowania rentgenowskiego i wymaga podawania kontrastu (płynu widocznego w promieniach rentgena). Dodatkowo konieczna może być ocena serca za pomocą ultrasonografii za pomocą głowicy przezklatkowej (przyłożonej do klatki piersiowej) lub przezprzełykowej (umieszczonej w przełyku, wyglądem i rozmiarami zbliżonej do gastroskopu używanego do badań żołądka).
Możliwe powikłania zabiegu przezskórnego zamknięcia pozawałowego przecieku w przegrodzie międzykomorowej
Podczas zabiegu może dojść do zarówno do uszkodzeń tkanek przez które przechodzą narzędzia wprowadzane do serca, jak i uszkodzenia samego serca. Powikłania te obejmują: przebicie lub rozwarstwienie ściany tętnicy lub żyły, krwotok w miejscu wkłucia, krwawienie do jam ciała, wytworzenie tak zwanej odmy (wprowadzenie powietrza do opłucnej, co utrudnia lub uniemożliwia pracę płuca po tej stronie), wytworzenie zakrzepu w tętnicy lub żyle. Możliwe jest także przebicie serca, uszkodzenie zastawki serca lub powiększenie już istniejącego przecieku wewnątrzsercowego w przegrodzie międzykomorowej, bez możliwości założenia zatyczki.
Powikłania te mogą wymagać leczenia chirurgicznego, w znieczuleniu ogólnym, w tym operacji kardiochirurgicznej z otwarciem klatki piersiowej lub operacji uszkodzonych naczyń. Konieczne może być nakłucie jamy opłucnej lub osierdzia. Jednym z powikłań jest również wysunięcie się zatyczki z miejsca jej wszczepienia i jej przemieszczenie do innych okolic ciała, z takimi następstwami jak: nagłe zatrzymanie krążenia, nagły zgon sercowy, zator tętnicy płucnej, zator innych tętnic. Podczas zabiegu może również dojść do udaru mózgu wskutek przemieszczenia się fragmentów krzeplin lub tkanki serca no naczyń głowy. W trakcie zabiegu może również dojść do zgonu pacjenta.
Inne możliwe powikłania to: zaburzenia rytmu serca i przewodzenia impulsów sercu (mogące wymagać założenia czasowego lub stałego stymulatora serca, czyli urządzenia które przez elektrodę wprowadzoną do serca nadaje mu rytm), uszkodzenie nerek, reakcja alergiczna na podawane leki lub środki kontrastowe.
Zabieg wykonywany jest w tak zwanym zabezpieczeniu kardiochirurgicznym, to znaczy w trakcie przezskórnego zamykania przecieku możliwy jest w razie niepowodzenia lub komplikacji natychmiastowy transport na salę operacyjną i wykonanie zabiegu na otwartym sercu.
Spodziewane korzyści zabiegu
Zabieg wykonywany jest celem całkowitego zamknięcia przecieku między komorami serca. Stabilne umieszczenie zatyczki w miejscu przecieku znacznie zmniejszy lub całkowicie ograniczy przechodzenie krwi z lewej do prawej komory serca, przez co serce będzie odciążone w znacznie bardziej wydolne. W przypadku niemożliwości zamknięcia całego przecieku zabieg ma umożliwić takie odciążenia serca, które pozwoli wykonać operację kardiochirurgiczną w trybie planowym, ze znacznie mniejszym ryzykiem.
- Drukuj
- Powrót
